Poczet Sztandarowy:

Małgorzata Amrozy, Dominik Daliga, Magdalena Płuciennik

Poczet Sztandarowy:

Klaudia Ciuchta, Kacper Stryjewski, Patrycja Śladowska

Poczet Sztandarowy:

Magdalena Rekosz, Albert Wilkowski, Angelika Krupka

Poczet Sztandarowy:

Marta Tabaka, Krzysztof Dudek, Paulina Błaszkowska

 

 

 

Poczet Sztandarowy:

1. Sylwia Mierzejewska, Przemysław Tupacz, Izabela Grabowska

2. Agnieszka Bielawska, Mateusz Rogala, Karolina Pogorzelska

 

 

 

Poczet sztandarowy:

Aleksandra Kuciej, Michał Mackiewicz, Aleksandra Budna

25-lecie pontyfikatu papieża-Polaka postanowiliśmy uczcić niezwykle uroczyście, łącząc ze świętem nadania szkole imienia Jana Pawła II. Gimnazjaliści dokonali wyboru patrona w 2002r. podczas ogólnoszkolnej debaty. Spośród wyłonionych przez poszczególne klasy kandydatów największą ilość głosów uzyskał Jan Paweł II. Wtedy rozpoczęto przygotowania do uroczystości nadania imienia. Datę wyznaczono na 17.09.2003r. Zakupiono sztandar szkoły i wykonano pamiątkową tablicę.

"Ojczyzna"

Ojczyzna-kiedy myślę-wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam,

mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica,

która ze mnie przebiega ku innym,

aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas:

z niej się wyłaniam... gdy myślę Ojczyzna-by zamknąć ją w sobie jak skarb.

Pytam wciąż, jak go pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia.

/Karol Wojtyła/

Tak przebiegały wybory patrona.

Każda klasa wybierała znaną osobę, która jej zdaniem powinna zostać patronem naszej szkoły. Przed głosowaniem reprezentanci poszczególnych klas uzasadniali, dlaczego wybrali tę osobę i nakłaniali do wybrania właśnie tej postaci. Kandydatami na patrona były postacie historyczne, święte i współczesne. W pierwszej turze, żadna osoba nie otrzymała więcej niż 50% głosów więc do drugiej tury przeszło tylko dwóch kandydatów: Jan Kołakowski i Jan Paweł II. Minimalną przewagą głosów wygrał papież-Polak Jan Paweł II. Natychmiast rozpoczęto  przygotowania do uroczystości.

Program uroczystości prezentował się w następującej kolejności:

1. Przyjazd uczniów do szkoły - godz. 8.00;

2. Uroczysta Msza Święta - godz. 10.00;

3. Część oficjalna uroczystości;

a) odczytanie uchwały Rady Gminy Krasnosielc (wójt gminy);

b) przekazanie sztandaru przez przewodniczącego Rady Gminy

Krasnosielc dyrektorowi gimnazjum : przedstawicielom uczniów;

c) poświęcenie sztandaru przez Biskupa Pomocniczego Diecezji  Łomżyńskiej  Tadeusza Józefa Zawistowskiego;

d) ślubowanie delegacji klasowych;

e)  wystąpienie dyrektora szkoły i  zaproszonych gości;

f)  odczytanie uzasadnienia wyboru Jana Pawła II patronem gimnazjum;

4. Część artystyczna w wykonaniu uczniów gimnazjum;

5. Odsłonięcie i poświęcenie tablicy pamiątkowej;

6. Spotkanie dyrektora szkoły z rodzicami i zaproszonymi gośćmi.

'' Iść przed siebie to znaczy mieć świadomość celu '' - scenariusz uroczystości nadania Publicznemu Gimnazjum w Krasnosielcu imienia Jana Pawła II ( część artystyczna )

Dekoracje stanowią: portret papieża umieszczony na tle gór, flaga narodowa

oraz papieska, hasło na białej tablicy (słowa papieża " Iść przed

siebie to znaczy mieć świadomość celu "), kwiaty; dominujące

kolory: żółty, czerwony, biały.

Wykonawcy ubrani są w białe koszule ( bluzki ) i czarne lub granatowe spodnie

( spódnice ). Pod szyją mają zawiązane żółte muszniki. Chór stoi

z boku, recytujący na środku ( ustawienie symetryczne, podczas

wykonywania utworów poruszają się po scenie ).

Prowadzący i prowadząca wychodzą w stosownym momencie.

Z boku znajduje się sprzęt muzyczny.

Muzyka inscenizacji towarzyszy motyw muzyczny - spokojna, refleksyjna

melodia, wiersze recytowane są na tle dźwięków i muzyki, piosenki

wykonywane solo lub przez chór przy akompaniamencie muzycznym.

Uroczystość rozpoczyna się motywem muzycznym jest to ( melodia

przewodnia całej części artystycznej ), na którego tle rozbrzmiewają słowa

papieża:

" Człowiek bowiem każdy idzie przed siebie,

podąża ku przyszłości i narody idą przed siebie

i ludzkość cała. Iść przed siebie to znaczy

nie tylko ulegać wymogom czasu, pozostawiając

stale za sobą przeszłość, dzień wczorajszy, rok,

lata, stulecia. Iść przed siebie to znaczy

mieć świadomość celu ".

Recytator I (spaceruje po scenie, w tle słychać szum wody i śpiew ptaków ):

" Zatoka lasu zstępuje

w rytmie górskich potoków...

Jeśli musisz iść do góry, pod prąd.

Przedzieraj się, szukaj, nie ustępuj,

wiesz, że ono musi tu gdzieś być -

Gdzie jesteś, źródło?... Gdzie jesteś, źródło?!

Cisza...

Strumieniu, leśny strumieniu,

odsłoń mi tajemnicę

swego początku!

(Cisza - dlaczego milczysz?

Jakże starannie ukryłeś tajemnicę twego początku.)

Pozwól mi wargi umoczyć

w źródlanej wodzie

odczuć świeżość,

ożywczą świeżość."

Prowadząca  (w tle motyw muzyczny):

Dziś, 17 października 2003r, kiedy nasza szkoła Publiczne Gimnazjum w Krasnosielcu otrzymuje imię Jana Pawła II obiecujemy, że postawa papieża - Polaka stanie się dla nas źródłem miłości, nadziei i wiary, z niej czerpać będziemy mądrość i wiedzę.

Prowadzący: (w tle motyw muzyczny)

Ojcze Święty, Twoje życie jest ciągłą podróżą, a Ty sam nieustannym pielgrzymem! Naucz nas, jak kroczyć przez życie, aby dojść do celu.

Chór piosenkę

Recytator II (wędruje ku słuchaczom, mówi z towarzyszeniem muzyki)

" Żaden człowiek nie ma ścieżek gotowych.

Rodzimy się jak gąszcz,

który może zapłonąć podobnie jak krzak Mojżesza

lub może uschnąć.

Ścieżki trzeba przecierać wciąż, bo mogą zarosnąć na nowo,

przecierać je trzeba tak długo, aż staną się proste

prostotą i dojrzałością wszystkich chwil:

oto każda chwila się otwiera każdym czasem,

staje jakby cała ponad sobą,

znajdujesz w niej ziarno wieczności."

Piosenka "Tolerancja" w wykonaniu solistek.

Motyw muzyczny, na którego tle słychać słowa papieża:

" W moich myślach i modlitwach Polska i Polacy

zajmują miejsce szczególne. Pragnę być sługą

wszystkich, równocześnie jestem synem tej ziemi

i tego narodu. To jest mój naród, moja

ojczyzna ".

Prowadzący:

Wiemy, że rozstanie z polską ziemią nie było łatwe, a tęsknota często sprawiała ból. Jan Paweł II, choć od 25 lat zasiada na stolicy Apostolskiej, pamięta swe korzenie i uczy prawdziwej miłości do ojczyzny.

Recytator III (w tle chór wykonuje - mormorando - piosenkę "Polskie kwiaty")

"Ojczyzna - kiedy myślę - wówczas wyrażam siebie i zakorzeniam,

mówi mi o tym serce, jakby ukryta granica, która ze mnie przebiega ku innym,

aby wszystkich ogarniać w przeszłość dawniejszą niż każdy z nas:

z niej się wyłaniam ... gdy myślę Ojczyzna - by zamknąć ją w sobie jak skarb.

Pytam wciąż, jak go pomnożyć, jak poszerzyć tę przestrzeń, którą wypełnia".

Recytator V (wychodzi na środek razem z Recytatorem VI)

"Nasza ziemia"

"Ziemia trudnej jedności".

Recytator VI "Ziemia ludzi szukających własnych dróg".

Recytator V "Ziemia długiego podziału pośród książąt jednego rodu"

Recytator VI "Ziemia poddana wolności każdemu względem

wszystkich"

Recytator V "Ziemia na koniec rozdarta przez ciąg prawie sześciu

pokoleń,

rozdarta na mapach świata! a jakżeż w losach swych

panów!"

Recytator V i Recytator VI: (razem)

"Ziemia poprzez rozdarcie zjednoczona w sercach

Polaków jak żadna".

Piosenka "Polskie kwiaty" w wykonaniu chóru.

Recytator VII

" Synu! wstępujesz teraz w trudną życia drogę,

Gdzie już nad tobą czuwać i strzec cię nie mogę,

Rzuciwszy dom, rodzinę, w obce idziesz kraje,

Gdzie ci nieznane serca, nieznane zwyczaje,

Teraz ci zorzy szczęścia jaśnieją szkarłaty

I nadzieja po drodze bujne sieje kwiaty,

Ale gdy wiek dojrzalszy uczucia przemieni,

Gdy ujrzysz się sam jeden na świata przestrzeni,

Gdy ujrzysz się sam jednego w tym obcym ci tłumie,

W którym nikt twoich myśli, serca nie zrozumie,

W ten czas choć myślą wracaj w ojczyste krainy

I przenieś się na łono kochanej rodziny.

Przypomnij dom, gzie lata spędziłeś dziecinne,

Przypomnij brata, zabawy niewinne,

Wspomnij na twego Ojca, co się cieszy w niebie

I co z górnych przybytków spogląda na ciebie.

I matka, która zniosła smutek rozłączenia,

Czyliż także nie zyska miłości wspomnienia?

Bądź zdrów, synu! ach trudna, trudna życia droga,

Błogosławię cię jeszcze - wezwij w pomoc Boga,

Idź - żegnam cię, mój synu - lecz pamiętaj na to,

Że twa cnota za trudy będzie mi zapłatą".

Motyw muzyczny, a na jego tle słowa papieża:

"Tutaj z wyjątkową mocą zdaję się przemawiać

błękit nieba, zieleń lasów i pól, srebro jezior i rzek.

Tutaj śpiew ptaków brzmi szczególnie znajomo,

po polsku".

Prowadząca: (w tle motyw muzyczny)

Ojciec Święty nade wszystko ukochał Boga,

ale potrafił Go dostrzec w dziele stworzenia:

w każdym człowieku i przyrodzie

Na wychodzą trzej recytatorzy, każdy z nich trzyma gałązkę z liśćmi; jeden z zielonymi, drugi z żółtymi, trzeci z czerwonymi w tle słychać odgłosy przyrody.

Recytator VIII

"Jakże odwdzięczę się morzu, że fale jego ciche

wychodzą, aby szukać moich codziennych zbłąkań?

Jakże odwdzięczę się słońcu, że zachód mnie nie odpycha,

że wieczór i poranek nie długo dzieli rozłąka?"

Recytator IX

"Uwielbiam cię, siano wonne, bo nie znajduje w tobie

dumy dojrzałych kłosów.

Uwielbiam cię, siano wonne, któreś tuliło w sobie

Dziecinę bosą."

Recytator X

"Jeżeli ten kosmos jest gałęzią ciężką od liści,

którą opływa światło słońca,

jeżeli spojrzenie jest tonią spokojna,

zaczerpniętą na otwartą dłoń -

Więc chociaż liście drżą i opadają,

w niedalekiej głębi odbite,

toń spokojna się ciągle wpatruje

w Ciebie - Ukryty."

Układ gimnastyczny z piłkami i wstążkami z towarzyszeniem muzyki.

Recytator XI (trzyma w ręku czerwoną różę; w tle motyw muzyczny)

" Co to znaczy, że tyle dostrzegam, gdy nic nie widzę,

kiedy już za horyzont ostatni osunął się ptak,

kiedy fala w szkle go ukryła - opadłem jeszcze niżej,

zanurzając się razem z ptakiem w nurcie chłodnego szkła.

Im bardziej wzrok natężam, tym widzę mniej,

i woda schylona nad słońcem tym bliższe przynosi odbicie,

im dalszy od słońca oddziela ją cień,

im dalszy cień od słońca oddziela moje życie.

Więc w mroku jest tyle światła,

ile życia w otwartej róży,

ile Boga zstępującego

na brzegi duszy."

Piosenka "Pięknie żyć" w wykonaniu chóru

Prowadzący

Imię Jan Paweł II trwać będzie przez pokolenia

i na zawsze zwiąże się z losami tej szkoły.

Właśnie teraz jesteśmy świadkami historycznej chwili,

gdy zobowiązujemy się czcić imię patrona i naśladować

jego czyny: bezinteresowną pomoc, ofiarność, przebaczenie,

umiłowanie ojczyzny i drugiego człowieka.

Motyw muzyczny, na którego tle recytacja dwóch wierszy

Recytator XII

" Miłość mi wszystko wyjaśniła,

miłość wszystko rozwinęła -

dlatego uwielbiam tę Miłość,

gdziekolwiek by przebywała."

Recytator XIII (podchodzi i obejmuje ramię koleżanki)

" Pokochać człowieka by stać się samotnym

być przy najbliższym

by znaleźć się dalej

to nic

tak trzeba

bo taka jest droga

właśnie to szczęście

otworzą się oczy

miłości ludzkiej stacyjka uboga

kochać człowieka by zdążyć do Boga."

Piosenka " Dobry znak " w wykonaniu chóru.

Część artystyczną kończą słowa papieża skierowane do młodzieży:

" Moi drodzy, wy jesteście młodzi. Wy nie możecie

inaczej myśleć, inaczej czuć, tylko właśnie tak.

Was czeka droga, was czeka droga. Wy jesteście

przyszłością świata, Wy jesteście nadzieją pokoleń, które

przechodzi. Was czeka droga ..."

W programie wykorzystano:

- fragm. wierszy Jana Pawła II pochodzące z tomów: "Pieśń o Bogu Ukrytym"

(" Miłość", " Co to znaczy...", " Jeżeli ten kosmos...", " Jakże odwdzięczę się morzu..."), " Myśląc Ojczyzna" (" Ziemia...", " Kiedy myślę Ojczyzna..."),

" Tryptyk Rzymski" (" Źródło")

- utwór Juliusza Słowackiego " Matka do syna"

- utwór ks. Jana Twardowskiego "Miłość"

- fragm. przemówień papieża

- piosenki " Tolerancja", " Dobry znak", " Pięknie żyć", " Żyj, po polsku..."

- fragm. melodii z płyty " Traummelodien" w wyk. Richarda Claydermanna

i James'a Last'a

Scenariusz:

Wiesława Mydło

Recytacja i przemówienia

przygotowane pod kierunkiem

Wiesławy Mydło

Scenografia i oprawienie muzyczne:

Nina Grabowska

Układ gimnastyczny:

Agnieszka Gałązka